"PLAN LEKCJI" - Teatr a3- Polska
11.11.2020 Śr. G 19.00 PROM KULTURY UL. Brukselska 23, Warszawa
„Plan Lekcji”
Szkolna klasa ożywa śmiechem wariata i mnogością kolejnych obrazów-wspomnień-szkolnych historyjek, lekkich i sentymentalnych, ale i gorzkich w smaku. Szalona lekcja grana bez słów, jakby trwała poza czasem i uwięziła uczniów.
Aktorzy żyją oddzielnie w ławkach-pułapkach- obszarach zwykłych czynności i sztubackich żartów. Pochłonięci własnymi wspomnieniami znanych wszystkim lekcji, biologii, gimnastyki… tylko na chwilę przebiegają wąskimi pomostami do sąsiedniej ławki, by celebrując gest i sytuację wywoływać coraz nowsze historie… Knują, łobuzują, rozśmieszają, dzielą się wspólną kanapką. Przeżywają rozterki i porażki, pierwsze miłości, szaleństwa, okrucieństwa i traumy kolegów. Ta wycieczka w przeszłość jest i śmieszna i nostalgiczna i smutna.
Scenariusz, reżyseria Dariusz Skibiński
Muzyka: Jacek Hałas
Występują: Dariusz Skibiński, Wojciech Rotowski, Bartłomiej Ostapczuk
Światło: Paulina Staniaszek
Czas trwania 70 minut (bez przerwy)
Szkolna klasa ożywa śmiechem wariata i mnogością kolejnych obrazów-wspomnień-szkolnych historyjek, lekkich i sentymentalnych, ale i gorzkich w smaku. Szalona lekcja grana bez słów, jakby trwała poza czasem i uwięziła uczniów.
Aktorzy żyją oddzielnie w ławkach-pułapkach- obszarach zwykłych czynności i sztubackich żartów. Pochłonięci własnymi wspomnieniami znanych wszystkim lekcji, biologii, gimnastyki… tylko na chwilę przebiegają wąskimi pomostami do sąsiedniej ławki, by celebrując gest i sytuację wywoływać coraz nowsze historie… Knują, łobuzują, rozśmieszają, dzielą się wspólną kanapką. Przeżywają rozterki i porażki, pierwsze miłości, szaleństwa, okrucieństwa i traumy kolegów. Ta wycieczka w przeszłość jest i śmieszna i nostalgiczna i smutna.
Scenariusz, reżyseria Dariusz Skibiński
Muzyka: Jacek Hałas
Występują: Dariusz Skibiński, Wojciech Rotowski, Bartłomiej Ostapczuk
Światło: Paulina Staniaszek
Czas trwania 70 minut (bez przerwy)
A3 TEATR
A3Teatr nie posługuje się tekstem, choć ten czasami pojawia się. Nie jest teatrem tańca, a jednak ruch łączy z muzyką. Nie jest pantomimą, a gloryfikuje gest. Nie trzyma się linearnych historii, a aktorów wiąże siatką wzajemności; wodzi na pokuszenie humoru i zasępienia, przerysowania zwyczajności, groteski i absurdu.
Przetwarza codzienność tworząc z niej kod rytuałów, niezależnych aktów, które układają się na scenie w kolejne odsłony, sekwencje. Widzom pokazuje kalejdoskop obrazów – dynamicznych i statycznych, ostrych i rozmazanych wrażliwością. Nie nazywa rzeczy do końca, pozostawia tę sferę odbiorcy.
A3Teatr nie posługuje się tekstem, choć ten czasami pojawia się. Nie jest teatrem tańca, a jednak ruch łączy z muzyką. Nie jest pantomimą, a gloryfikuje gest. Nie trzyma się linearnych historii, a aktorów wiąże siatką wzajemności; wodzi na pokuszenie humoru i zasępienia, przerysowania zwyczajności, groteski i absurdu.
Przetwarza codzienność tworząc z niej kod rytuałów, niezależnych aktów, które układają się na scenie w kolejne odsłony, sekwencje. Widzom pokazuje kalejdoskop obrazów – dynamicznych i statycznych, ostrych i rozmazanych wrażliwością. Nie nazywa rzeczy do końca, pozostawia tę sferę odbiorcy.